μοιχός

μοιχός
μοιχός
Grammatical information: m.
Meaning: `adulterer' (IA.), `idolatrous person' (Ep. Jak.4,4; cf. μοιχαλίς, μοιχάω, -εύω below).
Compounds: Sometimes as 1. member, e.g. μοιχ-άγρια n. pl. `fine of one taken in adultery' (θ 332; after ζωάγρια, Chantraine Études 51 n. 3, cf. s.v.); also κατάμοιχος = μοιχός (Vett. Val.), prob. backformation from καταμοιχεύω (pap.).
Derivatives: A. Several feminine-formations, most late: μοιχ-άς (Aeschin. Sokr.), -αλίς (LXX, NT, Hld.), also `idolatrous woman' (NT), -ή, -ίς (Ar. Byz.), -αινα (Tz.); older μοιχεύτρια (s. below). B. Adjectives: μοιχ-ίδιος `begotten in adultery' (Hecat., Hdt., Hyp.; after κουρίδιος, s. on κόρη), = -ικός (Ael.); -ικός (Luc., Plu.), -ιος (AP), -ώδης (Kom. Adesp., Ptol.) `adulterous'. C. Nominal abstract formation: μοιχοσύνη = μοιχεία (Man.; poet. formation like μαχλοσύνη a.o., Wyss -συνη 71). D. Denominat.: 1. μοιχάω (orig. Doric; Gortyn. -ίω) `seduce to adultery, be ad.', of the man (the Lacedaimonian Callicratidas in X. HG 1, 6,15 [metaph.]), -άομαι `id.', of woman and man (LXX, NT), `be idolatrous' (LXX), `falsify' (Ael.; after Lat. adulterāre) ; 2. μοιχεύω = -άω, pass. `be seduced' (Xenoph., Att.), midd. -εύομαι `be adulterous' (Att. only of the woman, LXX also of the man); `idolate' (LXX); μοιχεία `adultery' (Att.), μοιχευ-τής = μοιχός (Man.), -τρια f. (Pl., Plu.); 3. μοιχ-αίνω (Vett.Val.); 4. -άζω (Anon. ap. Suid.) `id.' -- Details on the use in Wackernagel Hell. 7 ff. (= Kl. Schr. 2, 1038ff.), Schwyzer-Debrunner 235, also Blass-Debrunner $ 101.
Origin: IE [Indo-European] [713] *h₃meiǵh- `urinate'
Etymology: Nom. agentis of ὀμείχω `urinates' (s.v.) as vulgar and contemptible expression, s. Wackernagel Unt. 225 n. 1. The initial laryngeal (*h₃meigʰ-) was not vocalized before -o- (Saussure's law). -- Lat. LW [loanword] moechus.
Page in Frisk: 2,249-250

Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό). . 2010.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • μοιχός — adulterer masc nom sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • μοιχός — ο (ΑΜ μοιχός) αυτός που διαπράττει μοιχεία μσν. 1. αυτός που συνευρίσκεται με κοπέλα μικρής ηλικίας, διαφθορέας 2. αυτός που παραποιεί, που διαστρέφει κάτι μσν. αρχ. (για αρσενοκοιτία) εραστής, επιβήτορας αρχ. 1. αυτός που λατρεύει τα είδωλα,… …   Dictionary of Greek

  • μοιχός — ο θηλ. μοιχαλίδα ο παντρεμένος που παραβαίνει τη συζυγική πίστη …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • μοιχοί — μοιχός adulterer masc nom/voc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • μοιχούς — μοιχός adulterer masc acc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • μοιχέ — μοιχός adulterer masc voc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • μοιχόν — μοιχός adulterer masc acc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • μοιχάς — μοιχάς, άδος, ἡ (ΑΜ) [μοιχός] (θηλ. τού μοιχός) 1. μοιχική («μοιχάς εὐνή», Τζέτζ.) 2. (δ. γρφ.) μοιχαλίδα …   Dictionary of Greek

  • μοιχή — μοιχή, ἡ (Α) [μοιχός] (σπάν. θηλ. τού μοιχός) η μοιχαλίδα …   Dictionary of Greek

  • μοιχίς — μοιχίς, ίδος, ἡ (Α) [μοιχός] (σπάν. θηλ. τού μοιχός) μοιχαλίδα …   Dictionary of Greek

  • μοιχεύω — (ΑΜ μοιχεύω) [μοιχός] διαπράττω μοιχεία, παραβαίνω τη συζυγική πίστη, είμαι μοιχός, συνευρίσκομαι με έγγαμη γυναίκα («οὐ μοιχεύσεις», ΠΔ) μσν. 1. (για ζώα) συνουσιάζομαι 2. μτφ. α) μολύνω ηθικά β) παραποιώ, αλλοιώνω, διατρέφω (μσν. αρχ.)1.… …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”